اسرار کاوش

​ ​ گاهی اوقات در حفاری ها به استخوانهایی با اشکال عجیب درمسیر برخورد می کنیم که واقعا تابحال دیده نشده و اصلا مشخص نیست ازچه موجوداتی باقی مانده است. این موارد در تپه هاو مکانهای مذهبی،مقبرها و خزانهای بزرگ بیشتر از جاهای دیگر دیده می شود. مخصوصا داخل تونل تومولوس ها یافته های پژوهشگران نشان داده است این موارد به اعتقادات گذشتگان ما برمی گردد و یکجواری وجود بعضی از اینها باعث پایداری مکان و گاهی به اعتقاد اینکه وجود استخوان بعضی از حیوانات می توانسته نگهبان اون خاک باشد و یا به منظور اعتقادی باعث پاکی خاک و پیشکشی به خدایان و قربانی کردن و گذاشتن اجساد در مسیر کار خودش نیز به منظور همین موارد اعتقادی بوده که در دوران باستان مرسوم بوده.به عنوان مثال استخوان اسبها به دلیل اینکه اسب جایگاه بسیار بالای در گذشته داشته پس می توانسته هدیه خوبی به خاک و پاک ماندن خاک مقبره باشه و جهت دهندهای مفیدی در کار دفینهای بزرگ در عمق بالا بشمار می امده است یا استخوان خوک و سر خوک که بیشتر جزو گمراه کننده ها در تونل های تومولوس ها به شمار می رفت. وجود جسد یک یا چندین نفر در مسیر کار هم نشان دهنده این مطلب می باشد که اون اشخاص جزو کارگران آن خزانه بودند و جهت حفظ امنیت و اطلاعات آن مکان کارگران به قتل رسیده و در همان مکان دفن می شدند. درکل با برخورد به استخوان میشه امیدوار بود که مسیر درست و کار دست انسان در اون نقطه همراه بوده و باید با مشاوره درست به هدف دست یافت. ​ اسرار کاوش...

​ ​ در چاه سنگی یک مسیر انحرافی وجود دارد و یک مسیر اصلی اگر مال در کف چاه باشد مسیر انحرافی روی دیواره بسیار تابلو تعبیه می شده است به طوری که هر کاوشگری با دیدن آن به یقین برسد که مال در مسیر انحرافی دیواره قرار دارد و به سمت آن حرکت کند که بعداز یک و نیم متر شما دوباره به پایین هدایت می شوید و درست درمسیر کار به پایین به یک لایه ملاتی چرب و سخت برخورد می کنید که راه نفوذ آب به چاه است و درواقع شما با تخریب و برداشت ان راه نفوذ اب به چاه را باز کردید و این یعنی با دست خود و کنجکاوی بی مورد تله آب را فعال و کانال اصلی چاه را با آب پر و کار را برای همیشه غیر قابل انجام می گذارید.که به نظر بنده این اشتباه ترین تفسیر می باشد چرا که اگر مالی در مسیر انحرافی دامنه چاه باشد هیچگاه به وضوح علامت ندارد . اگر مال در مسیر دامنه چاه که معمولا در عمق بین ۴ تا ۶ متری به شکل تونل افقی باشد برای نشانه قرار دادن از یک علامت بسیار کوچک استفاده می شده است مثلا چینش یک سنگ در آن ارتفاع با بقیه متفاوت بود یا روی یک سنگ عکس کژدم یا عقرب حکاکی می شد و یا علامت های دیگر که خودشان به راحتی آن را پیدا می گردند در این حالت برای رد گم کنی در کف چاه چیدمان زیبایی را می ساختند تا ذهن کاوشگر به سمت آن چیدمان زیبا باشد و با دیواره کاری نداشته باشد.که این نیز خود یک مسیر انحرافی بوده است. ​ اسرار کاوش...

​ ​ دفینه های زیر درخت تا چه اندازه واقعیت دارند؟ البته این بحث در خصوص درختان دفینه ایی هست که بالا سر قبور باستانی دارد . کاشتن گیاه و درخت هم از قدیم در ایران رواج داشته است، چنانکه هر فرد زرتشتی به هنگام زایش و تولد فرزند خود موظف بود یک نهال(غالبا در خت سرو) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد. همراه با بزرگ شدن نهال و درخت، فرزند هم بزرگ و برومند می شد. این اندیشه هنوز هم در بین زرتشتیان رایج است. همین رسم برای مردگان نیز مرسوم بوده است و اگر شخصی فوت می شد به یادبود آن فرد درختی بر بالای مزارش می کاشتند بویژه در دوره ساسانیان که دین مزدائیسم به این مطلب بسیار معتقد بود و معمولا در جهت ورودی مقبره متوفی درختی کاشته می شد. در بسیاری از موارد اموال متوفی که معمولا به دو صورت بوده قسمتی به شکل سکه که داخل یک خمره کوچک در زیر درخت در عمق نهایتا سه متری دفن می شد و قسمتی از اموال شامل تکه های طلا مثل دستنبد و انگشتر و زیور الات (مخصوص بانوان) و یا لوازم کار و زره و ابزار جنگی (مخصوص آقایان ) داخل مقبره قرار می گرفت. بنابراین وجود درخت های قدیمی در قبرستان های باستانی می تواند به ما در پیدا کردن مقبره ها کمک کند. البته بحث مقبرها بحث کسترده ای است و فقط به این گفتمان نیست و با توجه به تنوع تدفین در ایران انواع مقبرهای دیگری نیز وجود دارد که ربطی به این قانون ندارد که در آینده بحث خواهیم کرد. ​ اسرار کاوش...